اکسید تیتانیوم روی

دی‌اکسید تیتانیوم دارای هشت حالت اکسایش است از جمله: روتیل، آناتاز و بروکیت - سه فاز شبه پایدار که می‌توان به‌طور مصنوعی تولید شود (مونوکلینیک، تتراگونال و دستگاه بلوری تتراگونال) - و پنج شکل فشار بالا (ساختارهایی شبیه به دی‌اکسید سرب، OI، بادلییت قائم الزاویه، کتونیت ( en:Cotunnite) و فازهای مکعبی) که در جدول پایین صفحه دسته‌بندی شده موجود است.
تیتانیوم دی اکسید یک نیمه هادی است. نیمه هادی دارای دوباند ظرفیت ( پر از الکترون) و هدایت ( خالی از الکترون) می باشد و بین این دو باند فاصله ی خاصی ( گاف انرژی) قرار دارد که در صورت تابش نور با طول موج مشخص امکان انتقال الکترون از باند ظرفیت به باند هدایت می باشد.
اکسید تیتانیوم (II) (به انگلیسی: Titanium (II) oxide) با فرمول شیمیایی TiO یک ترکیب شیمیایی است. که جرم مولی آن 63.866 g/mol می‌باشد. شکل ظاهری این ترکیب، بلورهای برنزی است. جستارهای وابسته [ ویرایش] ترکیب شیمیایی نام‌گذاری اتحادیه بین‌المللی شیمی محض و کاربردی منابع [ ویرایش] «IUPAC GOLD BOOK». دریافت‌شده در ۱۸ مارس ۲۰۱۲.

توجه: لطفا پیش از خرید هر محصول، روی دکمه جزئیات کلیک کنید و توضیحات را مطالعه کنید.